- натиҷа
- [نتيجه]а1. чизе, ки аз чизе пайдо мешавад; оқибати ягон кор, хулоса2. маҳсул, вад; оқибати ягон кор, хулоса2. маҳсул, самара; дар натиҷа… дар охири кор, оқибат; дар натиҷаи… дар оқибати…, аз сабаби…, аз боиси…, натиҷа баромадан самара ба даст даровардан; натиҷа баровардан хулоса баровардан; натиҷаи хуб додан ҳосил (и нағз) додан, самараи нағз бахшидан, (нек) анҷом ёфтан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.